Divercity Architects – Σχεδιάζοντας ένα Ξενοδοχείο

[

Divercity Architects – Σχεδιάζοντας ένα Ξενοδοχείο

]

Η Divercity ιδρύθηκε το 2004 στην Αθήνα από τον Νικόλα Τραβασάρο και τη Δήμητρα Καραμπελιά. Θεωρώντας την αρχιτεκτονιή διεθνή συζήτηση, το 2007 αποκτά μια νέα βάση στο Λονδίνο ενώ στo σχήμα εντάσσονται ο Δημήτρης Τραβασάρος κι η Χριστίνα Αχτύπη.
Με έδρα την Αθήνα και το Λονδίνο, η Divercity δραστηριοποιείται σε ένα ευρύ πεδίο προγραμματικής ατζέντας και κλίμακας, με έργα στην Ελλάδα και το εξωτερικό που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία, καταστήματα κι εμπορικούς χώρους.
Στο χώρο των ξενοδοχείων, η Divercity έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το βραβείο European Hotel Design of the Year για το ξενοδοχείο Grace Mykonos Hotel (2007) ενώ ήταν shortlisted για το ίδιο βραβείο άλλες δυο φορές με τα ξενοδοχεία Grace Santorini Ηotel (σε συνεργασία με τους mplusm) και Kinsterna Hotel & Spa, Μονεμβασιά (2010).
Η Divercity και τα αρχιτεκτονικά γραφεία blp, mplusm & TPA ολοκλήρωσαν πρόσφατα την μελέτη για την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, εξειδικεύοντας το conceptual masterplan που εκπόνησε το γραφείο RPBW.

DIVERCITY ARCHITECTS

Σχεδιάζοντας ένα Ξενοδοχείο

Για να σχεδιάσουμε ένα ξενοδοχείο στήνουμε αφηγήσεις μικρών ιστοριών με συγκεκριμένη πλοκή. Οι χώροι που εκτιλίσσονται οι ιστορίες αυτές συγκλίνουν σ’ ένα κοινό σημείο – τη στιγμή της υποδοχής, που παραδίδεις προσωρινά την ταυτότητά σου στη reception για να σου επιτραπεί το πέρασμα στους χώρους του ξενοδοχείου ή αλλιώς σε μια νέα ταυτότητα…
…Στη σχέση του έργου μας με τον τόπο υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα. Τα έργα μας είναι κυρίως στην Ελλάδα, τη στιγμή που εμείς ζούμε στο Λονδίνο. Αναπόφευκτα βρισκόμαστε σε μια συνεχή προσπάθεια να εντάξουμε το αρχιτεκτονικό μας λεξιλόγιο σε μια πιο διεθνή συζήτηση και να δούμε πώς στοιχεία της τοπικής μας αρχιτεκτονικής, όπως πχ υλικά και τεχνοτροπίες, μπορούν να εμπλουτιστούν και/ή να εμπλουτίσουν σύγχρονες διεθνείς αρχιτεκτονικές τάσεις, χωρίς να χάνουν την ταυτότητα τους. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια καθημερινότητα στην οποία συνυπάρχουν δύο πραγματικότητες- τα έργα στην Ελλάδα με ένα σύστημα πληροφοριών, εργασιακό περιβάλλον και παραστάσεις κυρίως στο Λονδίνο…